Zijn het je ogen?

Zijn het je ogen? Is het je stem?

Nee, beslist niet je ogen, want ik zie ze niet!

Nee, niet je stem, want hoge tonen hoor ik niet.

Ik hoor je alleen fluisteren als ik niet naar je kijk.

Je sixpack werd een dikke dijk boven de waterplas.

Zijn het je ogen? Is het je stem?

Nee, het is beslist iets wat ik niet verwoorden kan.

Het is zoals smurfentaart die naast andere taarten staat.

Het is zoals een weekdier dat zondags biljarten gaat.

Zo werd jij mijn ventje dat altijd bij mij staat.

Heet het relatie? Is het consternatie? Confrontatie? Co-lokatie? Vibratie of specialisatie?

Nee, het is gewoon verbazing.

Verbazing zonder dat ik je hoef te zien of horen.

Zonder woorden voel ik jou stem.

Met gesloten ogen is jou fluisterend woord voor mij een Chinees klank- en lichtspektakel.

Dan zie ik je ogen. Dan hoor ik je stem.

© Copyright Autisme Storm