Nine - eleven
In waarachtige achterdocht stortten
de toestellen in de wanden van staal
en versplinterend glas op de mensen
die slechts naar hoge winsten aasden
Naar alle kanten puilden de wolken
om de torens van het papieren metaal
tot as en stof grondig te verwerken
en slecht met meer slecht te vergelden
Ach, een offer moet zijn waarde hebben
daarbij kijken ze op geen flatje meer of minder
die derde kon er heus wel bij zonder hinder
van wroeging om het doel veilig te stellen.
Guido van Geel
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
30-04-2019
Over dit gedicht
'Een geluk bij een ongeluk', zei de verslaggever en zag de twee torens gespaard