kanker

de klok tikt verdriet
mijn maag bezoekt mijn keel
ik vind mijn gedachten niet
mijn hoofd vindt het teveel

Nogmaals onder het mes
de tumor vreet mijn lijf
ik lig weer aan de fles
hoe lang nog mijn verblijf

mijn pijn verzacht mijn angst
maar niet die van mijn kind
eeuwigheid duurt het langst

wegzwevend in de wind
waarvoor ben ik nu het bangst
de dood of te worden bemind

fets

© Copyright fets

Ingezonden door

fets

Geplaatst op

20-05-2019

Tags

Ziekte