vergeten

Van vroeger weet ik nog zoveel
van allerlei onbenulligheden.
Maar van gisteren valt het niet mee.
Wie kwam er ook maar op de thee?

Zoveel van vroeger weet ik nog.
Hoe mijn moeder ooit sokken breide,
waarbij zij tegenover mij uitweidde
hoe ik de kleine hak moest maken.

Maar waar we vanmorgen over spraken
past niet meer in mijn geheugen.
Nee lach nu niet, ik erger me dood!
Mijn geheugen is echt niet meer zo groot.

Wat wel leuk is, elke keer als ik je zie
ben je een beetje nieuw, voel ik me blij.
Denk ik: hoort hij wel echt bij mij
of woont hij wat kamers verderop?

Dan knuffel je me en zegt lieve pop,
en heb ik weer plezier in 't leven.
Weet dat ik altijd om jou heb gegeven
en daar voorlopig niet mee stop.

© Copyright rita arends

Ingezonden door

rita arends

Geplaatst op

19-06-2019

Over dit gedicht

dingen gaan vergeten

Tags

Liefde Ouderdom