Rust

Ik heb vrede met de stilte,
bij de gloed van smeulend vuur.
Onverwacht maar bewust ontstoken,
mijn hart verwarmd in dit stille uur.

Ik berust in ons lot, ver van elkaar,
tevreden met ons beider eigen leven.
Dromend van je lach, je geur, je haar
en het moois dat we elkaar niet geven.

Ik weeg beide kanten nauwkeurig af,
heb besef van hoofd boven hart.
Draai me om en aanvaard de straf,
van het fonkelende vuur dat is gestart.

Ik sluit mijn ogen en mijn hart,
droom de roetige wolkjes
van onze passie van me af.
Vind rust voordat het me verwart.

© Copyright Dromende Dichter