MIJN HERINNERING!
het haardvuur hongert
ik geef het stuk voor stuk,
‘t gekapte hout van de eik,
waarin wij samen,
zo dikwijls klommen,
na schooltijd
terwijl het vuur eet,
genieten wij
van een op eik gelagerde Saint-Amour
en vult warmte
en speels vlammenlicht
onze nu volledig eiken living
alzo,
versmelten wij samen
in de gloeiing en de herinneringen die
het vuur uitwaait,
tijdens de vertering van ons vroegere
speelgoed
de volgende ochtend,
stappen we met een houten kop,
maar opgelucht en gelukkig
uit ons eiken bed
en houden ons
aan onze afspraak:
zodra
de herfst
de bomen uitkleedt,
zullen wij een eik planten,
voor onze toekomstige pagadders,
ter herinnering...
Guido De Pelsmaeker - © SABAM
© Copyright Guido De Pelsmaeker
Ingezonden door
Guido De Pelsmaeker
Geplaatst op
31-07-2019
Over dit gedicht
Dit gedicht: 'MIJN HERINNERING' werd opgenomen in de recent uitgegeven dichtbundel en geselecteerd uit de gelijknamige dichtwedstrijd, die samengesteld werd door: Gerard Rozeboom.