Eeuwigdurend

Nu ik me begeef in het ontastbare
en jij rouwt om mij, denk dan aan
al de kusjes die ik je onophoudelijk gaf.
-
Herinner jij je ook de slagen
van mijn hart, een hart dat
alleen nog klopte voor jou.
-
Daar waar jij je begeeft,
let op kleine veranderingen.
Voel het briesje dat jou vergezelt
op warme dagen.
-
Aanschouw de wolken die ik
verdrijf en baad je onophoudelijk
in het licht.
-
Woorden kan ik niet meer duiden,
vanuit het hofje daar waar ik zweef.
Ik kan wel eeuwigdurend van je houden
ongeacht in welke vorm ik verder leef!
------
Ingrid van der Weegen 2019
www.debronmedia.com

© Copyright Ingrid van der Weegen

Ingezonden door

Ingrid van der Weegen

Geplaatst op

06-11-2019

Over dit gedicht

Op dit gedicht rust copyright.

Tags

Eeuwigdurend Liefde Overlijden Rouw Troost Warmte