Het Liesbos gezonken

Uit 'Fietsen'

Wij wandelden door van het bos de dreven
die daar zo zeer toepasselijk naar heten
toch waren het de paden en geen beken
waar wij worstelden en boven bleven.

Wel scheen helder dat lange laarzen
naar dit spiegelend bos zijn vernoemd
Oké, het had nogal geregend, wij blij
dat we naast de paden oevers vonden.

Raast aan de ene kant achter kooien steen
wat daar tegenover sluipt te ontlopen
wat al naar gelang op snel te zijn te hopen
zich een vaart zoekt naar heen weer en heen.

Guido van Geel

© Copyright guido

Ingezonden door

guido

Geplaatst op

30-12-2019

Over dit gedicht

'De eeuwig ruizende bossen', zei de wandelaar en het verkeer deed niet anders.

Tags

Breda Guidovangeel