Ik zag een kruis nederalen

Uit een hemel zwaar bedekt met wolken,
zag ik een licht dalen als een kruis.
Een kruis dat vrede wil brengen bij de volken,
voor hen die verlangen naar het Vaderhuis.

Dat kruis plantte in vruchtbare aarde.
Bracht bladeren en vruchten voort.
Vruchten van onschatbare waarde,
zo men alleen ziet achter de hemelpoort.

Een witte duif nestelde in de bladeren,
geheel boven op het hoogste punt.
Aan de voet kwam de wereld tot bedaren.
Het had allemaal niet vrediger gekund.

Een kind streelde een leeuw door zijn manen.
De leeuwin sliep met haar welpen naast het lam.
Overstelpt door geluk stroomden mijn tranen,
omdat ik niet wist waarom mij dit overkwam.

Door mijn tranen kwam het licht
vanachter het kruis als drie regenbogen
in schone kleuren naar de aard gericht.
En vol ontzag heb ik mij neergebogen.

Toen ook nog engelen in hemelse koren,
zongen achter het kruis in schone klanken,
en lieten ons het “Solie Deo Gloria” horen,
toen begonnen alle schepselen te dan danken.

“Solie Deo Gloria”, geprezen zij de Heer.
Met alle tekenen werd het kruis opgenomen
en keerde, tot nu, nimmer op de aarde weer.
Maar toch wil ik van Zijn teken blijven dromen.

Egbert Jan van der Scheer
26-02-‘09

© Copyright Verwijderde gebruiker