De drank in de man

De drank baant zich een baan
in mijn kostbaar orgaan

het wegt zich een weg
ik heb geen enkele zeg

zie hoe mijn nieren zwierig zieltogen
onder drank geschonken in fraaie bogen

wil wel stoppen maar kan niet
slurp mijn Bacardi-cola door een riet

gooi het dorstige verslavende nat
in de diepte van mijn droog keelgat

zie het gebibber en gezever
van mijn opgezwollen lever

mijn huid toont grauw en vaal
vanwege deze kankerachtige kwaal

geen enkele bestraling dient enig nut
zal verkrampen in de diepste krocht en put

oh en ik smaakte laatst een borrel in die bar
zo zacht zo zoet zo was ik ervan in de war

voor de gewisse dood ben in opgetekend
dat heeft mijn getergd lijf zo berekend.

© Copyright RonDietvorst

Ingezonden door

RonDietvorst

Geplaatst op

12-01-2020

Over dit gedicht

Over drank

Tags

Zwierig