Echt hemel

Zo jas aan, sjaal om
hollen naar de fietskar
kom dan opa kom.
En haar kwebbel
stond niet stil.

Op het ritme
van haar praten
fietste ik, met af en toe
achter me een harde gil.

Met het koekje van de hema
hand in hand
bij de zee gestaan.
Nog de groeten van
een ster gedaan.

Thuisgekomen
van het feest
riep ze mama, mama
ik ben in
de hemel geweest.

© Copyright Cor Vliet van

Ingezonden door

Cor Vliet van

Geplaatst op

20-03-2009

Over dit gedicht

oppassen, fietsen, hema

Tags

Kinderen Lente Zee