Dichten
Zoals een pottenbakker doet met zijn klei,
kneed en draai ik in het alfabet.
Iets anders neemt het dan over van mij.
't Zijn slechts de vormen waar ik op let.
Zo wordt er iets nieuws geboren.
Het hangt in de lucht voor te grijpen.
'k Fluister de woordjes, zo kan ik ze horen,
dan zet ik alles opzij, om te rijpen.
© Copyright marleen de kimpe
Ingezonden door
marleen de kimpe
Geplaatst op
08-04-2009
Over dit gedicht
Hoe een versje tevoorschijn komt.