Ruzie

Ik voel me rot ik voel me zwaar.
En tegen iedereen zeg ik laat maar.
Want ruzie hebben is gewoon stom.
Als jij degene bent die begint ben je dom.
Je valt uit tegen andere waar je niet tegen uit wilt vallen.
Ik kan niet slapen en de volgende dag heb ik wallen.
Iedereen vraagt wat is er aan de hand.
Dan vraag jij je af wat is het toch met die mensen in mijn land?
Iedereen vraagt en vraagt.
Tot dat alles vervaagt.
Je bent er niet mij.
Met ruzie voel je, je niet vrij.
Opgesloten in een kooi tot dat het weer is opgelost.
Je denkt stuur dan een brief met de post.
Zo gemakkelijk gaat dat niet.
Want dan heb je zoveel verdriet.
Kijk dan wat er om je heen gebeurt.
Denk aan de vrolijke dingen die zorgen dat je gezicht weer van wit naar roze kleurt.
Je lost de ruzie gelijk op.
En dan loop je weer met je vrolijke kop….

© Copyright Noa Cohen