Chgaos om te overleven

het echte
was te rauw
te weinig mensen
en ik vrouw

je moest
een sprookje blijven
een verre lach
de dag voorbij

ik had mijn angst
jij de sterke handen
je mocht niet branden
aan de pijn in mij

dromen barsten
uit mijn hoofd
de vaagheid van
gebroken wezens

ik chaos
om te overleven
mijn oude wereld is kapot
het goud is weggebleven