Stefan

Ik graaf mijn tenen in het zand
De zee lijkt op duizenden schitterende diamanten op een deken van blauw.
Ik leun tegen de wind
Het lijkt wel of ik gewichtloos bent
En in dit ogenblik ben ik gelukkig heel gelukkig
Ik wou dat je hier was
Ik leg me hooft in het zand
De hemel lijkt wel op een kleed met daarin gaten geslagen
Ik tel de sterren
Ik signaleer het met een aansteker
En in dit moment ben ik gelukkig heel gelukkig
Ik wou dat je hier was
Dan liepen we samen hand in hand over dit mooie strand
kijken naar de hemel met de duizenden sterren als diamanten
ik wou dat je hier was wij samen


iemand die ongelooflijk gek op je is xxx

© Copyright jacqueline den boer

Ingezonden door

jacqueline den boer

Geplaatst op

09-06-2009

Over dit gedicht

onbereikbaar

Tags

Liefde