je voeten in het gras

Je voeten in het gras
Vermoeid en doorweekt
Maar toch zo mooi,
Omdat ik wist dat elk van jou was

Jouw trompet in jouw handen
Jij, die speelt met liefde
De trompet, die muziek maakte
en ik, die naar meer geluid verlangde

die blik in jouw ogen
gericht op mij
mijn hart die smelt van geluk
en die nooit zo eerder had gevlogen

je vist altijd raak
altijd leuk met Sander
maar je hebt nu niet alleen een vis
maar je hebt ook mij aan de haak

de dingen die je zegt
de dingen die je doet
alles laat mij liefde voelen
en ik weet, jij bent echt

dus als je weer eens zo denkt:
‘wat ben ik alleen.’
weet dat ik er ben
en dat je nooit meer wordt gekrenkt.

© Copyright Amber van der Linde