Kanker
Klein meisje zo alleen.
kan zelf nergens heen.
Altijd een stralende lach, en van veel mensen krijg je gezag.
Elke dag opnieuw willen leven, het leven kan je niet meer geven.
Het komt steeds dichbij, meisje. Blijf bij mij.
Je bent nog zo jong en zo klein, je hoort voor altijd hier te zijn.
Zo afhankelijk en je leeft in alle kleuren.
Zo lief en zo klein waarom moet dit jou gebeuren?
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
14-08-2009
Over dit gedicht
Een kindje met kanker doet je verdriet