S'avonds

Alleen op mijn kamer,
Zet ik mijn masker af,
Dan komen mijn echte gevoelens boven,
Mijn verdriet en mijn woede,
Mijn verdriet is niet zo erg,
Dan huil ik maar minuten lang,
Maar als ik mijn woede toon,
Gaat het helemaal fout,
Dan grijp ik naar een mes,
Snij ik mezelf,
Liefs zo diep en hard mogelijk,
Dan wordt ik alleen nog maar kwader van,
Dat ik op dat moment,
Wel zelfmoord kan plegen,
Maar toch is er steeds iets,
Dat me tegen houden,
Zodat ik het toch niet doen,
Maar wat is dat?
Wat houd mij,
Toch iedere keer tegen?

© Copyright Elise VR