Altijd rustig blijven

Een vreemd gevoel bekruipt me ineens,
ik denk dat ik moet poepen,
maar net als ik effe lekker zit,
begint er iemand, eten is klaar, te roepen.

Ik trek mijn broek met haast omhoog,
maar ik was net effe iets te vlug,
want ik voel als ik de kamer inloop,
dat er iets plakt onderaan mijn rug.

Achteruit loop ik de kamer uit,
ik zeg dat ik iets helemaal ben vergeten,
maar ik zie alleen verbaasde blikken,
en voel dat ik me heb ondergescheten.

Uit schaamte kom ik niet meer terug,
ik heb ineens geen zin meer in eten,
de volgende keer zal ik rustig blijven,
hoe het niet moet zal ik nooit meer vergeten.

© Copyright jos vd schot

Ingezonden door

jos vd schot

Geplaatst op

28-08-2009

Over dit gedicht

Denk na voor het te laat is.

Tags

Kalmte