Lieve kietje

De laatste paar weken zijn heel snel gegaan,
vanaf het moment dat jij naar het ziekenhuis terug moest gaan.
Eerst positieve uitslagen,
daarna iedereen naargeslagen.

Je kreeg hoofdpijn,
een gevoel van dat is niet fijn.
De pijn werd steeds meer,
en overal had je zeer.

Jij naar het ziekenhuis,
die vertelde je dit zit niet pluis.
Toch nog terug anar huis gegaan,
om maandag verder met onderzoeken te gaan.

Dat weekend werd je al opgenomen,
aan de bestraling kon je niet ontkomen.
Uit de laatste bestralingen kwam je niet goed uit,
en toen kwam het besluit.

Je jongens moesten naar het zoekenhuis komen,
eenmaal aangekomen kon jij beginnen met dromen.
Jij zou het gevecht verliezen,
zonder daar zelf voor te mogen kiezen.

Die dag afscheid genomen,
en ben jij nog een paar keer bijgekomen.
Dit waren langen slopende dagen,
en iederen loopt rond met vragen.

Niemand die het antwoord weet,
en niemand die jou ook maar één moment vergeet.

slaap zacht lieve kietje!!

© Copyright Nicolette Oosterwijk