Ach ja

De kopjes vliegen door de kamer,
de schoteltjes komen er achteraan,
het is me duidelijk, ze is kwaad op mij,
ik ga zo ontdekken wat ik verkeerd heb gedaan.

Toen ze eindelijk een beetje was uitgeraasd,
en ik weer een beetje met haar kon praten,
kwam eindelijk het hoge woord,
ik had de hond uit zullen laten.

© Copyright jos vd schot

Ingezonden door

jos vd schot

Geplaatst op

03-09-2009

Over dit gedicht

Het komt wel weer goed.

Tags

Vergeten