Oude ziekte, jonge leven

daar waar ik vroeger durfde dromen van een toekomst,
een schaduw hangend als een donkere vacht.
Het aanbreken van een prachtig ochtendgloren.
het geluk heeft deze dag nog in zen macht.

Steeds meer schrik voor wat er komen gaat,
tracht ik alles wat ik liefheb te omarmen.
Beseffend dat alles hier maar tijdelijk is,
Wil ik men hart nog eindeloos verwarmen.

Nooit gedacht dat dit mij ooit zou overkomen,
voel ik me beroerd en leeg vanbinnen.
Terwijl ik alles om me heen in me opneem
en tot de Man hierboven bid om opnieuw te beginnen.

Nog zoveel te beleven, te zien en te geven,
een lach, liefde en een vriendelijk gebaar.
Deze keer wil ik aan dat langste eind trekken,
in plaats van rijstpap met een lepel wil ik dus kaviaar.

Een hele harde strijd wordt uitgevochten.
Vanuit strategisch oogpunt een plan gesmeedt.
Met als resultaat een winnaar of verliezer,
brul ik hopelijk morgen die overwinningskreet.

Voor al diegenen die naast me staan en me lief zijn.
Voor al men medelotgenoten.
Wil ik vechten en hen trouw beloven,
dat ik niet rust tot de ziekte is uitgestoten.

© Copyright kurt lammens

Ingezonden door

kurt lammens

Geplaatst op

05-10-2009

Tags

Dood Leven Ziekte