Verdriet

De tijd van verdriet en pijn,
Is nu gekomen voor mij,
Starend uit het raam,
denk ik aan de tijd van vroeger,

Zuchtend laat ik een traan vallen,
Een traan van verdriet,
Maar er is niemand die het ziet,

Het verdriet word als maar groter en groter,
En de pijn blijf me maar achtervolgen,
Hij gaat maar niet weg,
Hoe hard ik er ook voor vecht,

Ik zou het verdriet een stukje willen wegnemen,
dan is het gemakkelijker leven.
Het is natuurlijk een wonder;
Als me dat met alle verdriet lukt.

© Copyright mirthe vandemeent