is er begrip?

Is er begrip voor mijn pijn?
Is er iets dragelijk om het te verzachten?
Moet ik eerst mezelf tentoonstellen om gehoord te worden?
Er is een stil verlangen dat steeds groter word
Het verlangen van de acceptatie
Maar ik ben ook bang voor kritiek
Bang om juist anderen te verdrijven
Dus zal ik maar stilletjes blijven
En hopen dat dit snel zal overgaan
Ben uren aan het staren
Het is alsof de tijd me tegenwerkt
Ik voel me alleen
Tranen ontspringen niet meer
De sporen op mijn wangen zijn onuitwisbaar
Velen zeggen wees een vent verman jezelf
Ja roep maar totdat je zelf dit meemaakt
Dan weet je hoe het leven je echt raakt

© Copyright CloudHead

Ingezonden door

CloudHead

Geplaatst op

30-11-2009

Tags

Verdriet