Winter

Met de ogen kijkend naar de grond,
met mijn rug in een boog,
kijkend naar de plek waar ik net stond,
Maar nooit een keer omhoog.

Gepakt in een dikke winterjas,
Met de handen in de zak,
Kijkend naar het sneeuw in het gras
Vol herinneringen in mijn rugzak.

Maar als de lente dan weer begint,
En de vogels weer verschijnen
de voorjaarszon van de sneeuw wint,
de winterkou doet verdwijnen.

Zo zullen ook mijn herinneringen,
Ooit worden verdreven,
zodat ik weer geniet van dingen.
En verder kan met leven.

Al is het winter nu, ik heb besloten
Ik ben niet meer op de vlucht,
Heb de winter in mijn hart gesloten
Recht mijn rug, en kijk omhoog naar de lucht

© Copyright Verwijderde gebruiker