Een verloren leven,

Een verloren leven,

Het geloof, zit aangeboren in je ziel,
Maar nooit, heb je er, naar omgezien,
Er waren zoveel momenten, om tot inkeer te komen,
Om Allah te aanbidden, en te behoren tot de vromen.

Een verloren leven, en een kapotte ziel,
Die je geen voeding gaf, toen het er om riep,
Altijd liep je, de onwetende wereld, achterna,
Terwijl je de kennis, niet zocht in de Qoraan.

Een verloren leven, voor niets heb je geleefd,
Haram, dat maakte voor jou, een dagelijks feest,
Drank, drugs, seks en rock-'n-roll,
Dat maakte je hoofd, helemaal kapot en dol.

Nu ben je oud, en versleten, en zonder geweten,
Een verloren leven, altijd verkeerde, liefde gegeven,
De liefde van Allah, heb je nooit, willen ontdekken,
Je was bezig met sjeitan, en zijn gekte.

Een verloren leven, had zo mooi, kunnen zijn,
Als jij geluisterd had, naar wat Allah zei,
Dan was het beter, met je afgelopen, na de dood,
Zelfs geen berouw, je vind jezelf buitengewoon.

Een verloren leven, het is te laat,
De dood is er nu, nu je voor, Allah staat,
Geen Paradijs, voor jou, maar wel berouw,
Maar het is te laat, je hebt, het hellevuur, aanschouwt.

© Copyright Said Mondria