Jouw gezicht.
Jouw lieve gezicht,
mij o zo bekend, haarscherp
in mijn geheugen gegrift.
Jouw vriendelijke, lieve lach
tekent groefjes,
rond je ogen.
Twee glanzende
pretlichtjes lonken,
vingertoppen tintelen,
willen strelen
oneindig zacht!
Jouw kranige mond,
volle rode lippen
tot kussen bereid,
wil ik voelen
op mijn mond, voor altijd!
Zwevend wij twee,
door ’n kus verbonden,
één kolkende zee!
Jouw ganse ‘ zijn, ‘
de reden van mijn bestaan.
Vertedering!
Bomi,
25-04-04
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
15-01-2010
Over dit gedicht
Een grote altijddurende liefde.