Jouw gezicht.

Jouw lieve gezicht,
mij o zo bekend, haarscherp
in mijn geheugen gegrift.


Jouw vriendelijke, lieve lach
tekent groefjes,
rond je ogen.
Twee glanzende
pretlichtjes lonken,
vingertoppen tintelen,
willen strelen
oneindig zacht!


Jouw kranige mond,
volle rode lippen
tot kussen bereid,
wil ik voelen
op mijn mond, voor altijd!
Zwevend wij twee,
door ’n kus verbonden,
één kolkende zee!


Jouw ganse ‘ zijn, ‘
de reden van mijn bestaan.
Vertedering!


Bomi,


25-04-04

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

15-01-2010

Over dit gedicht

Een grote altijddurende liefde.

Tags

B-o-m-i