Boosheid

Krijg je die grip, van pijn?
Een hel, is losgebroken...
Geen weg terug...
Altijd alleen... Niemand, die om je geeft...
Een blank papier, dat voor je ligt...
Getekend, naar je leven...
Je ziet er geen nut meer in...
Hopeloos gebonden...
Waarom mij? Onbewogen, kijk je terug...
Blijheid, genegenheid...
Schokkende momenten...
Die je deelde... Met het meisje, waar je om gaf...
Jou vriendin... Jou hartendief...
Persoonlijkheid? Ringende omgevingen?
Een kleine genegenheid, voor een presentje, om je te troosten...
Nee, het zijn maar mensen, zoals jij zelf...
Ze denken niet helder, als het om de dood gaat...
Zo zou jij je ook voelen...
Het komt goed, spreekt een stem, in je ziel...
Al geloof je er niet meer in.
Hoe bozer de omgeving...
Hoe meer verdriet...
Ik kan het niet meer...
Hoor ik me in de duisternis zeggen...
Achteraf, een klein minuutje...
Een zachte stem, omhelst je...
Wat moet je doen? Gillen, huilen, aardig doen?
Ik denk niet, dat het helpt...
Overtroevenis, komt op je af...
Je bent harteloos geworden..
Een mogend hart...
Alleen weet je niet...
Dat er mensen om je geven.

© Copyright Trijske

Ingezonden door

Trijske

Geplaatst op

23-01-2010

Over dit gedicht

Boosheid

Tags

Boosheid