Traan
Mijn hoop watert weg
Ik ga mee
in de rivier van mijn verdriet
Mijn angst is de zorg van het leven
Mijn lach weerspiegelt
in mijn traan van leugens
Even niets geweldig
Glinstering in ogen
is moed, is liefde, is mooi
Ik zie duisternis
geen glinstering
nooit glinstering
Een ontmoeting met mijzelf
zou ik willen vergeten
De enige stralen
die mij kunnen verwarmen
en kunnen laten stralen
zijn de stralen van geluk
Ik straal niet
Enorm is mijn niets
Ik ben blij
in mijn traan van leugens
© Copyright Sophie
Ingezonden door
Sophie
Geplaatst op
03-02-2010
Over dit gedicht
Ik vind het persoonlijk een heel mooi gedicht ookal wordt er heel depressief in gesproken.