haar pijn

Verscholen achter een grote mond
zakte ze lager dan de grond
helemaal vergaan in haar gedachten
wachtend tot het zal verzachten

voorzichtig kijkend over de rand
wordt ze voor haar eigen ogen verbrand
alle woorden die ze heeft gehoord
worden in haar hart geboord

Nog steeds niet ver genoeg gezonken
ze is er nog, nog niet verdronken
ze zal gaan en vechten
dan zal haar wond weer hechten