Die stemmen na de dood
Elke keer hoor ik die stemmen weer,
Meid je bent zo lief,
Meid je bent zo aardig,
Ik zal jou nooit vergeten,
Meid ik blijf van je houden,
Deze woorden kwammen steeds in me op,
Steeds kwammen ze weer terug,
Elke keer als ik met me vriendin praatte,
Elke keer kwammen die woorden weer terug,
Het was een teken dat jij mij wilde,
Je wilde dat ik geen andere vriendin had,
Je dacht dat ik jou vergat,
Maar meid jou vergeten kan ik niet,
Ook al ben je hier niet meer op aarde,
En ben je overleden,
Ik zal jou nooit vergeten,
Je hebt een plekje in me hart,
Die de pijn en verdriet verzacht,
Je bent uit het oog maar niet uit me hart.
© Copyright shannen verhagen
Ingezonden door
shannen verhagen
Geplaatst op
11-05-2010
Over dit gedicht
kwammen