Meisje met verdriet

Soms heb ik een naar gevoel,
Dan snapt niemand wat ik bedoel.
Ik lijk een meisje zo blij en stralend,
Maar van binnen ben ik een meisje hopeloos en verdwalend.
Ik hoop dat niemand het ziet,
Ik wil niet het meisje zijn met verdriet.
Ik wil lachen en zingen,
Roepen en springen.
Niet alsmaar alleen zijn,
Dan voel ik me klein.
Klein en onzeker,
Soms ben ik stil en soms een spreker.
Mensen die me kennen weten dat goed,
Zij willen me helpen zijn weten hoe dat moet.
Ze redden me uit donkere tijden,
Die ik probeer te mijden.
Soms zie je me niet,
Dan ben ik aan het huilen van verdriet.

© Copyright Anne&Daphne