Je levensspoor

Je leven is als een spoor,
Waar jij als trein overheen gaat,
Hoe het gaat verlopen, kun je niet weten,
De plek verteld je waar je staat.

Het spoor vermijdt gebieden,
Gaat over bergen en door dalen,
Je ploetert en klautert,
Hopen dat je het end zult halen.

Mensen zullen je spoor vormen,
De een zal het met liefde onderhouden,
De ander beschadigd de rails,
Weer wetende dat je niet iedereen kunt vertrouwen.

Maar je spoor wordt verrijkt,
Met elke kilometer die je maakt,
Wees gelukkig met het spoor dat je hebt,
En denk zo, geen een spoor is volmaakt…

© Copyright Hope