Het opgemaakte bed

En je houdt je wimpers stevig op
elkaar geplakt omdat je de waarheid
niet onder ogen wilt zien (en omdat
je net wakker bent). Je woelt je in
allerlei richtingen om zijn aanwezig-
heid te kunnen omarmen terwijl je
weet dat je natte kussen je enige
gezelschap is.

Je mist zijn eeuwig koude voeten
tegen je kuiten en zijn tenen die aan
je knieën vertellen hoe lief je wel
niet bent. Je mist zijn neus die aan
je frambozenhaar snuffelt (zoals hij
dat altijd zei) en zijn handen die je
middel stevig vasthouden. Want je was
alleen van hem.

-Je was-

© Copyright Renee Bindels