Ik heb een hart in duizend stukjes

Ik heb een hart

En dat hart is van steen

Ik kon geen ander hart krijgen

is dat niet gemeen?


Ik heb een hart

En dat hart is koud

Ik mocht geen ander

Want de rest was al van goud.


Ik heb een hart

En dat hart is verscheurd

Ik wou hem wel lijmen

Maar het was te snel gebeurd.


Ik heb een hart

En dat hart is vertrapt

In duizend stukjes

En werd dus niet meer opgelapt


Mijn hart doet pijn

heeft veel geleden

Is toe aan rust

heeft genoeg gestreden


Mijn hart is oud

Mijn hart is kapot

Verweerd, verschrompeld

van binnen weggerot


Mijn hart nadert zijn einde

Stopt met zijn taak

Sluit nu zijn ogen

Zonder tegenspraak.

© Copyright doreenverbakel