Dood en rouw

Er is een enge stilte in mij
steeds opnieuw vraag ik me af, waarom nou jij
Er is een lege plek ontstaan
en dat al sinds die tijd dat jij bent heen gegaan
Maar echt dood, ben je nog niet
dat verklaart ook steeds mijn verdriet
Al die tranen, denken aan jou
steeds opnieuw, en nog elke dag in rouw
Je bent de ster, die het felste schijnt
de ster, die langzaam uit mijn dromen verdwijnt
Die droom, die ik als de beste ken
dat verklaart dat je nog niet dood bent, dood ben je pas, als ik je echt vergeten ben.

© Copyright Me