gebroken door de pijn
ik voel de tranen komen,
die jij mij hebt gegeven.
door die stome ene reden,
je zei tegen mij,
er valt niets met jou te beleven.
het voelde als een klap,
je hield van me,
dat zei je tenminste.
je gaf me hoop,
dat ik echt iemand was.
en nu laat je me liggen,
alsof ik nooit heb bestaan.
alsof we al die dingen samen nooit hebben gedaan.
je hebt tegen me gelogen,
je hebt me in de kou alleen laten staan.
© Copyright Anne&Daphne
Ingezonden door
Anne&Daphne
Geplaatst op
17-08-2010
Over dit gedicht
doordaphne