Oud verdriet

verdrietig kijkt ze me aan
als ik naast haar kom staan
haar ogen naar de krant gericht
lees ik met haar het bericht
gevonden baby lijkjes in Geleen
ze vindt het zo gemeen
graag had ze kinderen gewild
haar verdriet is nooit gestild

zuster, zal ik u wat vertellen
als de tranen beginnen te wellen
vier keer ben ik zwanger geweest

verder komen haar woorden niet
alleen een stortvloed aan verdriet

machteloos hoor ik het aan
tranen laten we beiden gaan
niets zeggen
dit is niet uit te leggen
mijn hand rust op haar schouder
van deze kinderloze ouder

© Copyright Marill