Mijn Oma

mijn oma, ze was ziek, maar nog bij ons,
Ze lag in het ziekenhuis, onder de dons.
ze lijdde pijn, en dat kon ik niet aanzien.
als ik haar zag moest ik huilen, sindsdien.

rare dingen ging ze doen, zingen of ze lacht.
sinds die tijd was er iemand bij haar in de nacht.
het ging steeds slechter met haar,
ze kreeg geen eten meer, het viel haar zwaar.

ze was altijd zo zelfstandig geweest,
nu moesten wij voor haar zorgen,
dat deed haar nog het meest.

langzaam nam de familie afscheid van haar,
moeilijk was het wel,
het viel mij heel erg zwaar.

nog nooit eerder had ik van iemand afscheid genomen,
en ik wist niet in welke tijd ik aan zou komen.
op het moment van het afscheid vond ze ons te druk,
we moesten buiten wachten op de gang, ik was van mijn stuk.
ik heb nog goed afscheid kunnen nemen, mijn oma zei: dag lieve meid,
en ik zei; dag lieve oma, ik hoop dat je geen pijn meer lijdt.

ik liep naar buiten, ik moest huilen op de gang,
het viel me zwaar,
ik was ontzettend bang.

2 dagen later kwam mijn oma in coma,
ik wist dit was het einde,
en dacht steeds aan mijn oma.

2 dagen later, is zij overleden in de nacht,
iedereen was bij haar,
ze hielden voor haar de wacht.

mijn oma, ze had het witte licht gezien,
ze is erg ziek geweest,
ze houd nu de wacht over ons, misschien.

mijn oma, nu is ze niet meer hier,
ik mis haar nu nog steeds,
maar dit is de manier.

rust zacht lieve oma.

© Copyright Lotte

Ingezonden door

Lotte

Geplaatst op

22-09-2010

Tags

Dood Oma