Levenslijn
Levenslijn...
Ik draai in cirkels rond...
Voel geen enkele vaste grond...
Zeg tegen mezelf: "komaan je moet vooruit"...
Toch kijk ik telkens achteruit...
Mijn leven draait dan ook alleen om jullie...
Toch voelt het op dit moment eerder aan als een illusie...
Probeer wel een rechte lijn te volgen...
Maar word meer door herinneringen, spijt en weemoed verzwolgen...
Voor alles en iedereen is er een rechte lijn...
Blijf op je wachten al is het nu aan de zijlijn...
Ga vooruit...toch behoor ik enkel aan jou toe...
Alles...weet dat ik alles voor jullie doe...
Ik volg nu de lijn naar de toekomst...
Hopelijk leid die lijn mij opnieuw naar onze samenkomst...
Hoe krom en gebogen die ook mag zijn voor mij zullen onze wegen nooit scheiden...
Ben ervan overtuigd dat die lijn mij keer op keer naar jou zal leiden...
We zullen opnieuw samen één zijn...
Ik moet ook verder ook al doet het mij veel pijn...
Zal mij nooit "geven" aan iemand anders...
Ik geloof in het lot, wij zijn gemaakt voor elkander...
Och komaan laat mij geloven in mijn/ons sprookje...
Uiteindelijk leid het toch tot onze wedergeboorte...
Ik wanhoop en hoop tegelijk want wil samen met jou één zijn...
Mijn en jouw lijn... hopelijk is dat dezelfde levenslijn...
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
24-10-2010
Over dit gedicht
Persoonlijk