Als leven vechten word

Als leven vechten word...

Mijn leven...saai en ééntonig...helemaal zonder kleur...
Snap zelf niet hoe ik mij daar al die donkere dagen sleur...
Helse momenten, zwartgallige gedachten dat constant in het hoofd spoken...
Zou het niet makkelijker zijn om mij...gedachten incluis op te stoken...

Mis de personen die mijn leven kleur geven...
Al dat gezeik van komaan kop op ga door met je leven...
Onmogelijk en ik probeer hoor maar ik weet dat ik alleen van hen hou...
Zelfs de warmste dagen, niets, niemand kan mij verwarmen, heb het enkel maar kou...

Wil helemaal niet vooruit kijken, laat mij leven in het verleden...
Verdorie!!! De toekomst maakt geen schijn van kans... die is voor mij nu al overleden...
Levend op de positieve herinneringen en beelden die ik heb van hen...
Brengen mij terug in balans en maken mij terug "zen"...

Soms durf ik wel nog eens vooruit te kijken, te hopen of te dromen...
Draait toch alleen maar om dezelfde personen, het zijn jullie... die in mijn hart en hoofd wonen...
Serieus heb dit nog nooit eerder meegemaakt hoor allemaal zo intens, ik wil roepen, tieren, schreeuwen...
Je prooi zijnde, een vogel voor de kat, je vis aan de haak...gooi ik mij nu voor de leeuwen...

Ben stilgevallen... geen aandrijving of benzine meer...volledig leeg en uitgeput...
Helemaal alleen achtergebleven -zoals in de Middeleeuwen- vergeten in de vergeetput...
Ik weet wat houden van betekent..snap dat mensen hun leven voor iemand geven of "opgeven"...
Verklaar mij gerust gek maar als je echt van iemand houdt is het onmogelijk om te overleven...

Deze tijd van het jaar is het al donker, somber, grijs en grauw...
Geen paniek of ongerustheid hoor, ik hou zielsveel van haar maar zie mezelf niet bengelen aan een touw...
Logisch want ik hou mij vast aan al de positieve herinneringen en beelden die ik heb van haar..."mijn vrouw"...
Als ik dan toch nog mag dromen -of noemt het ijlen- of een laatste wens doen dan zou ik met je willen trouwen...
Want weet je echte liefde verdwijnt niet en ik wil je houden en voor eeuwig van je houden zal mij dit nooit berouwen...

Mijn leven is een leven met jou...
Voor dit leven wil ik vechten...
Gewoon omdat ik zoveel van je hou..
Daarom zal ik altijd blijven doorvechten...

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

29-10-2010

Over dit gedicht

Persoonlijk

Tags

Vechten