Puinhoop

Ik leef op een puinhoop
Een berg vol problemen
Een stinkende smurrie
Geen uitweg te zien

Ik leef op een puinhoop
Niemand die helpt
Alleen en verlaten
Verstikt van de angst

Ik leef op een puinhoop
Geen mens om me heen
De berg wordt steeds groter
Ik zak erin weg

Ik leef op een puinhoop
Ergens ver weg
Met de droom in mijn hoofd
Op een dag wordt ik gered

© Copyright Magali Vandromme

Ingezonden door

Magali Vandromme

Geplaatst op

28-05-2008

Over dit gedicht

geschreven op 12/08/05

Tags

Pijn Verdriet