Eenzaam

Eenzaam liep ik jaren rond.
Tegenover de buitenwereld ogend erg gezond.
Maar niemand leek te blijken, dat ik aan mijn,
Eenzaamheid leek te bezwijken.
En dat allemaal door die ene fout waardoor mij,
Niemand meer leek te begrijpen.
Jaren later kreeg ik toch gelijk.
En mijn eenzaamheid leek verleden tijd.
Maar weer bleek niets minder waar wand wij begrepen niet elkaar.
Dus ben ik nu erg aan het vechten om niet meer aan de eenzaamheid te hechten.
Maar voor eens en altijd voor mijn vrijheid te vechten.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

23-01-2011

Over dit gedicht

Eenzaam en onbegrepen

Tags

Eenzaam Onbegrepen Verdriet