Mijn geheim, is geen geheim

Mijn geheim, is geen geheim


Tuimelend op de afgrond,
staar ik naar de horizon
Een schimmig reflectie van mijn spiegelbeeld,
staart mij terug in de stromende rivier.

Mijn spiegelbeeld openbaart mij,
een reeks aan geheimen,
mijn gelaatstrekken spreken boekdelen,
en vertellen mij verhalen aan emoties.

Ze onthult ze aan mij,
en verhuld ze voor de buitenwereld.
Koestering van emoties,
kostbaar als juwelen.

Verhullend voor de wereld,
en openbarend aan Allaah.
Hij is de kenner van alle geheimen,
al zijn ze verstopt in de diepte van de zee.
Of in de diepe uithoeken van de harten.

Mijn geheimen,
zijn al geen geheimen meer.
Mijn Heer kent ze,
waardoor schaamte en spijt mijn ziel belaadt.
Verberg ze voor mij en vergeef mij, O kenner van alle geheimen.

Zoals Hem is er niemand.
Aan Hem behoren al mijn geheimen toe.

© Copyright Said Mondria

Ingezonden door

Said Mondria

Geplaatst op

25-01-2011

Over dit gedicht

Schrijver ( ster ) onbekend

Tags

Allah