Flits
Ik kijk om me heen,
ik ben alleen.
Niemand die me ziet,
niemand ziet mijn verdriet.
Waarom doorgaan?
Waarom niet stoppen?
Waarom niet opgeven?
Waarom niet stoppen met leven?
Mijn hoofd helt naar voor,
over de rand.
De grens van leven of dood.
Dood, sloot, schroot, brood, ...
dood!
Ik zie het klare water van de oceaan,
en ga dichterbij staan.
Mijn handen trillen en beven,
ik beslis nu over mijn leven.
Ik denk weer aan die boze blik,
ik onderdruk en luide snik.
Och, kom op! Maak je niet dik.
Ik doe nog een stap en slik.
Mijn ene been gaat over de rand,
en ik kijk naar mijn hand.
Helemaal rood van eerder deze dag,
het was een tegenslag.
Het leven gunde me de dood niet,
vandaar mijn verdriet.
Maar nu zou ik dit spel winnen,
en mijn prijs innen.
Mijn andere been volgde nu ook,
op de smalle strook.
Ik keek om me heen,
ik was echt alleen.
Daarna volgde de sprong,
en ik was vrij.
Ik vloog als een vogel,
en toen was alles voorbij.
© Copyright Liesjeeuh
Ingezonden door
Liesjeeuh
Geplaatst op
05-02-2011
Over dit gedicht
Hoe leef je? Waarom leef je? Waarom zou je niet stoppen met leven?