Jij.
In de verte golft de zee
als het haar van een prinses
dat over haar schouders krult
die prinses ben jij.
De zon straalt sereen
als een zingende nachtegaal
die liederen zingt op een tak
die nachtegaal ben jij.
Zachtjes streelt de wind mijn armen
als een vreedzame engel
dat op een wolkje slaapt
die engel ben jij.
Op het strand ligt een potje
waar maar één dekseltje op past
dat dekseltje ben ik.
En dat potje ben jij.
© Copyright Eva de Bruijn
Ingezonden door
Eva de Bruijn
Geplaatst op
14-06-2008
Over dit gedicht
Geschreven door Eva de Bruijn