Staand bij jouw graf

Zittend op het bankje bij jou graf,
Vraag ik mij af:
Hoe heeft het ooit zo ver kunnen komen?
Dat de dood jou zo heeft meegenomen.

Geknield bij jouw graf,
Vraag ik mijzelf af:
Had ik niet hier moeten zijn?
Hier onder de grond, zo zonder pijn..


Leunend tegen de boom bij jouw graf,
Loopt er een man op mij af.
Even legt hij een hand op mijn schouder,
En zegt: ‘je bent een volhouder!’

Staand bij jouw graf,
Vraag ik mezelf af:
Waarom ben ik eigenlijk nog op deze plek?
Ik loop weg en laat een traan, wanneer ik het hek achter me dichttrek

© Copyright Irma