Windstilte

Fluisterend trekt hij zich terug
Nergens meer te bekennen

Rust slaat plotseling toe
Oorverdovend lawaai van stilte

Plotseling geluid van een levend wezen
Een hard en kale toon

In de verte bromt een voertuig
Je eigen passen klinken luid

Een kakofonie barst los
Maar is ook zo weer verdwenen

Want langs gezicht voel je een stroming
Hoor je zijn oude stem

Takken komen krakend in beweging
De wind is wedergekeerd

© Copyright Neil M.