te veel

soms word mij alles te veel
dan slaap ik met tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel
maar ik weet dat Allah weet wat ik voel
ookal snapt niemand mij , Allah weet wat ik bedoel
ik was opzoek naar het goede pad
want een hopeloze leven was ik zat
heb respect voor mezelf want ik heb doorgezet
ik heb doorgebeten en heb opgelet
ben trots dat ik alles opofferde
voor mijn eigen best wil want kijk nu praat ik goed na dat ik mijn hele leven stotterde
nu kijk ik in de spiegel en lach in plaats van dat ik huil
ik toon mezelf zoals ik ben in plaats van dat ik me verschuil
ik lieg nooit meer
O , Allah het spijt me zeer
ik was dom bezig ... ik baal ervan nu ik het weet
heb tijd verspild en ik stres omdat het in me vreet
de wereld is best wel eng in de realiteit
ik zeg amper dat ik alles weet want ik ben nog maar een kleine meid
ik heb mezelf dingen beloofd en ik houd me eraan
de tijd in mijn gedachten blijft nooit meer stil staan
heb alles los gelaten en nu ga ik verder
en alles en iedereen zie ik ineens helder...

© Copyright de vermomde