Papa, waarom?
Papa,
vroeger wilde ik met je trouwen,
je was de liefste die er was,
nu is deze gedachte,
zoals lopen op gebroken glas,
je deed me pijn,
liet me in de steek,
en dan die schijnheilige blik wanneer ik in je ogen keek,
want jij deed niks verkeerd,
mama deed alles fout,
maar jou mening laat me nu echt koud,
ik heb al veel meegemaakt,
je had je zegje altijd klaar,
maar alles wat je zei was niet eens waar,
ik ken mezelf,
ik weet wie ik ben,
maak veel mensen blij,
maar in mijn leven ..
daar hoor jij niet meer bij.
© Copyright Biiest04
Ingezonden door
Biiest04
Geplaatst op
10-05-2011
Over dit gedicht
Weeral een gedicht over m'n vader en er zullen er nog volgen, want wat hij mij aan deed, zal ik nooit vergeven. Ik kan het alleen uit door gedichtjes te maken, vind het moeilijk om er over te praten.